Sungei Buloh Wetland Reserve

De volgende ochtend was het al vroeg warm. Omdat we nogal wat op het programma hadden staan voordat ons vliegtuig naar Amsterdam vertrok, tegen middernacht, zijn we op tijd opgestaan en in de buurt van het hotel bij een Subway restaurant gaan ontbijten. In de straat naast het hotel was de ingang van Chinatown. Het Chinees nieuwjaar was op 25 januari geweest en dus stonden er nog de versieringen die het begin van het jaar van de rat moesten opvrolijken.

 

Vlakbij de Javaanse Maina zagen we een rat lopen. Was de cirkel daarmee rond? 

 

Na het ontbijt hebben we een taxi genomen naar Sungei Buloh Wetland Reserve, een natuurgebied aan de grens met Maleisië. De taxichauffeur bleef maar herhalen dat dat erg ver was. Voor Singapore klopt dat wel, het moerasgebied ligt in een uithoek van het land, iets meer dan een half uur rijden vanuit het centrum van de stad. 

Bonte neushoornvogel 

Bij de ingang van het park zagen we meteen een bonte neushoornvogel zitten. Het zijn grote vogels en dit is een mannetje, bij de vrouwtjes is de helm op de snavel kleiner. De vogel komt in een groot gebied in Zuidoost-Azië voor en door dat grote verspreidingsgebied is de kans op uitsterven klein.

Reigers

Mangrovereiger

Er zaten veel reigers in het gebied. De meeste komen ook in Nederland voor, al gaat het bij de grote zilverreiger om een andere ondersoort. De oosterse grote zilverreiger. De eerste reiger die we zagen was de kleine mangrovereiger. Hij is ongeveer zo groot als een grutto. Deze reiger kun je in vrijwel alle tropische en subtropische gebieden op aarde aantreffen. 

Links een blauwe reiger die in het Engels de meer toepasselijke naam grey heron heeft. Daarachter een oosterse grote zilverreiger. 

Op de foto hieronder een grote groep oosterse grote zilverreigers. 

Het meest talrijk waren de kleine zilverreigers, overal in het gebied zag je groepjes van deze reigers in de modder staan van dit gebied dat door de wisselende getijden een deel van de dag droog staat en de rest van de dag onder water staat.

Zeekrokodil

Direct na de ingang kwamen we op een brug waar een ranger stond die ons een krokodil aanwees die in het water lag. De waarschuwingen voor deze beesten stonden er dus niet voor niets.

Zwartneusklappereekhoorn en huiskraai

Een eekhoorn en een kraai, dat klinkt niet erg exotisch, maar is het in dit geval wel. Beide soorten komen alleen in de tropen voor. In de bomen van Sungei Buloh Wetland Reserve zaten veel zwartneusklappereekhoorns. Ze hebben een opvallende oranjekleurige borst en buik. Ze komen veel voor in Maleisië en Indonesië en dus ook in het precies daartussen gelegen Singapore. Ze leven vooral van bladeren en fruit.

De huiskraai lijkt een beetje op een bonte kraai. Hoewel het echt een soort is van de Zuidoost-Aziatische landen is er in Nederland een rel over deze vogels ontstaan. Er zijn een paar vogels in Nederland terechtgekomen en die zijn gaan broeden. Er leek een kleine populatie te ontstaan en na een lang juridisch gevecht is toestemming gegeven voor het afschieten van de vogels. 

Williamsons vliegenvanger

In de boom zat een heel klein vogeltje. Volgens observation.org een Williamsons vliegenvanger. 

Witkraagijsvogel

Op de foto hierboven een van veraf vliegend gefotografeerde witkraagijsvogel die toch herkenbaar op de foto staat. Deze soort komt in grote delen van de wereld voor en er zijn 50 ondersoorten bekend die nogal van kleur kunnen verschillen. In Singapore zijn ze helder blauw.

Grote slijkspringer

De grote slijkspringer is een vis en is te herkennen aan de bolle, stompe kop, met de grote ogen aan de bovenzijde. De ogen kunnen 360 graden draaien, daardoor kunnen ze zowel voor als achter zich kijken. Het meest opvallende kenmerk van de slijkspringer is dat ze kunnen lopen en springen op het land. Ze gebruiken daarbij hun vinnen. Ze verplaatsen zich zo van waterplas naar waterplas om voedsel te vinden. De slijkspringer is zelfs in staat om op het land zuurstof op te nemen.

Witborstwaterhoen

Een witborstwaterhoen is ongeveer zo groot als een gewoon waterhoen, maar heeft een ander uiterlijk en komt voor in grote delen van India en Zuidoost-Azië.

Vanaf een uitkijktoren keek je uit over het reservaat en in de verte zag je allemaal hoge gebouwen. Dit is de Maleisische stad Johor Bahru. Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog nooit van deze stad had gehoord, maar het is een grote stad met een half miljoen inwoners. De stad wordt slechts door een smalle strook water gescheiden van Singapore.

Indische varaan

De Indische varaan is één van de grootste hagedissen ter wereld. Ze worden gemiddeld ongeveer 1,5 m lang. De mannetjes kunnen nog een stuk groter worden. Vlakbij de ingang zagen we vanaf een brug al een paar varanen in de zon liggen. Bij het uitzicht op de Maleisische stad Johor Bahru liep een hele grote varaan tussen de mangroven en bij de uitgang zagen we er een bij het bezoekerscentrum.

Het was nog wat gedoe om terug te komen in het centrum van Singapore. Je kon bij Sungei moeilijk een taxi krijgen. We hebben een stuk met een bus gedaan totdat we bij een metrostation kwamen en hebben van daaruit de metro naar het centrum genomen. Het was onze langste reis in Singapore. We zijn ruim een uur onderweg geweest.