Er zijn langs de Haast Pass allerlei plekken waar je kunt stoppen om te wandelen. We hebben het een beetje moeten beperken omdat we nog een flink stuk moesten rijden. We hebben wel nog een korte stop gemaakt bij Thunder Creek Falls. Het is vanaf de parkeerplaats maar een paar minuten lopen naar deze 96 meter hoge waterval. Het water valt hier in de Makarora River om dan richting de Blue Pools te stromen.
Na de tussenstop bij Thunder Creek Falls hebben we onze weg op de Haast Pass vervolgt tot het dorpje Haast. Hier hebben we een korte stop ingelast bij een soort campingwinkel om nog een hapje te eten want het was nog een flink stuk rijden naar Fox Glacier. Daar stond ons motel voor die nacht. Bij het naderen van de westkust raakte het bewolkt en toen we bij ons motel aankwamen hadden we voor het eerst sinds lange tijd te maken met grijze luchten. Het bleef gelukkig wel droog.
Lake Matheson
Vlakbij ons motel lag Lake Matheson. Dit meer zie je vaak op foto's van Nieuw-Zeeland met de weerspiegeling van enkele van de hoogste bergtoppen in het meer. Dan moet het natuurlijk wel windstil en liefst ook zonnig zijn. Aan beide voorwaarden werd niet voldaan deze dag.
Kijkend door het frame bij het begin van de wandeling rond Lake Matheson zou je bij helder weer de twee hoogste bergen van Nieuw-Zeeland zien. Mount Tasman (3497 m) en Aoraki/Mount Cook (3724 m). Maar dat zat er nu dus even niet in. Halverwege de wandeling rond het meer was er een glimp van één van de bergen tussen de wolken te zien.
In het weiland voor het restaurant zagen we een Australische purperkoet en een Nieuw-Zeelandse vruchtenduif. Hier is goed te zien waarom de purperkoet familie is van het waterhoen en de meerkoet. Een vruchtenduif hadden we eerder gezien bij Karekare.
Australische purperkoet
Nieuw-Zeelandse vruchtenduifWandeling rond Lake Matheson
De wandeling rond het meer duurt ongeveer een uur. Van de bergen en de weerspiegelingen hebben we niet veel gezien, maar het was best een aangename wandeling.
In een uithoek van het meer waar weinig wind stond kregen we toch nog wat weerspiegelingen te zien, ook al was dat niet van de bergen. De enige rimpeling in het water werd veroorzaakt door een wenkbrauweend.
Na de wandeling zijn we nog even terug gegaan naar het hotel om ons even om te frissen. Daarna zijn we teruggereden naar Lake Matheson en hebben gegeten in het uitstekende restaurant dat hier staat. Je komt het niet vaak tegen, een kwaliteitsrestaurant bij het bezoekerscentrum van een natuurgebied.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten