We werden in de vroege ochtend van 3 januari 2020 door gastheer John, van Nederlandse komaf, met zijn gammele Dutchy's Bus naar het beginpunt van de wandeling gebracht. Hij heeft onderweg veel verteld, maar door de herrie van de oude bus was daar niet veel van te verstaan. 's Middags heeft hij ons weer opgepikt bij het eindpunt van de wandeling.
Aan het begin van de wandeling staat een bordje dat aangeeft dat je 19,4 km voor de boeg hebt. Er staan ook een aantal borden om je te wijzen op waar je aan begint en met het advies om om te keren bij slecht weer of slechte conditie. Je gaat in totaal ruim 700 meter omhoog om vervolgens zo'n 1100 meter af te dalen.
Aanvankelijk hing er nog veel bewolking rond de bergen, maar die verdween al heel snel als sneeuw voor de zon. De berg op deze foto's is Mount Ngauruhoe. Deze vulkaan is vaak actief en de hoogte is op dit moment bijna 2300 meter.
In de eerste 4½ km is de wandeling nog eenvoudig. Je gaat heel geleidelijk omhoog met een kleine 100 m per kilometer. Het pad is hier goed en je kunt hier nog lekker opschieten.
Na ruim 4 km zie je links een kleine waterval liggen kort daarna kom je bij een bord met daarnaast een tweedimensionale bordkartonnen ranger. Hierna begint de echte klim en dit is eigenlijk het laatste punt waar je nog kunt omkeren. Dit is het startpunt van de steile klim naar de Red Crater van de Tongariro vulkaan.
Kijk je bij het eerste wat steilere stuk achterom dan heb je uitzicht op de vallei waar je net doorheen gelopen bent.
Om je heen wordt steeds duidelijker dat je door een vulkanisch landschap loopt.
Mount Ngauruhoe
Dit is één van de drie grote vulkanen in het Tongariro National Park. Het is één van de meest actieve vulkanen ter wereld maar maakt momenteel een rustige periode door, de laatste uitbarsting was in 1977. Na het eerste steile stuk loop je door een woestijnachtige omgeving tussen de vulkanen. Er valt hier veel meer regen dan in een echte woestijn, maar door de slechte bodem en de harde wind ziet het er allemaal dor en droog uit.
In de Lord of the Rings films stond deze berg model voor Mount Doom.
Die korte broekjes van de dames voor ons begrepen we niet helemaal. De temperatuur was hier boven amper boven het vriespunt.
Hierboven Arjan bij het laatste stukje klimmen naar de rand van de Red Crater. Wat je niet ziet op de foto's is de stormachtige koude wind waardoor je uit moest kijken dat je niet omver geblazen werd.
Red Crater
Deze krater is onderdeel van de Tongariro vulkaan hoewel hij bijna tegen de helling van Mount Ngauruhoe ligt. Het is het hoogste punt van de Tongariro Crossing en de weersomstandigheden bij deze krater bepalen of je de wandeling wel of niet mag doen. Vanwege de harde wind was het op onze dag op het randje, maar we mochten van start gaan. De laatste uitbarsting in deze krater was in 1926. In 2012 is de vulkaan nog uitgebarsten in een andere krater.
Hieronder het uitzicht net na het passeren van de Red Crater.
Daarna is het nog een klein stukje omhoog lopen met als beloning prachtig uitzicht op de explosiekrater met daarin het Blue Lake.
Emerald Lakes
Net na het hoogste punt van de wandeling kom je na een korte afdaling door het vulkaanzand bij de prachtig gekleurde Emerald Lakes. Drie kleine meren met groene en blauwe kleuren door de mineralen in het water. Vanwege de hoge zuurgraad is het niet aan te raden om een duik te nemen in de meren.
Door het losse zand was de afdaling van dit stukje nogal pittig, Arjan noemde het zelfs doodeng. Zelf had ik meer moeite met de klim.
Bij de Emerald Lakes staat het bord dat aangeeft dat je er inmiddels 9 km op hebt zitten en nog 10,4 km te gaan hebt. Omdat de lastige klim- en afdaal-gedeeltes al achter de rug zijn kun je dat tweede deel van de tocht aanzienlijk sneller doen.
Op de foto boven zie je hoe het pad verder loopt vanaf de Emerald Lakes naar het Blue Lake waarvan een klein stukje zichtbaar is.
Als je wandelend richting Blue Lake nog een keer omkijkt zie je de top van Mount Ngauruhoe met rechts daarvan de Red Crater van de Tongariro vulkaan en aan de rechterkant van die krater het hoogste stukje van het wandelpad.
Links achter Mount Ngauruhoe zijn de besneeuwde toppen van Mount Ruapehu zichtbaar. Met een hoogte van bijna 2800 meter is dit de hoogste vulkaan in dit gebied en ook de hoogste berg op het Noordereiland. De laatste uitbarsting van deze vulkaan was vrij recent, in 2007.
Blue Lake
Omdat je bij Blue Lake wat meer uit de wind zat dan bij de Emerald Lakes hebben we deze plek uitgekozen voor onze meegebrachte lunch. Het was nog even zoeken geweest om een lunch bij elkaar te scharrelen omdat we de avond ervoor pas tegen sluitingstijd van de winkel in National Park aankwamen en die winkel bleek ook al grotendeels leeg te zijn.
Blue Lake is één van de vele explosiekraters van de Tongariro vulkaan.
Na Blue Lake volgt een lange afdaling door begroeid gebied. Het werd daarbij steeds warmer en de wind werd geleidelijk minder sterk. Doordat je al flink wat kilometers stijgen en dalen achter de rug hebt ga je in dit net wat minder boeiende stuk de vermoeidheid voelen. Het meer dat hieronder op de achtergrond is te zien heet Lake Rotoaira. Het meer is in privé bezit en ligt tussen Lake Taupo en het Tongariro National Park.
In dit vulkanische gebied zie bijna altijd wel ergens een rookpluimpje uit de bergen opstijgen.
De laatste kilometers liepen we door een dichtbegroeid bos.
Bij het eindpunt staat een waarschuwing om de tocht niet in omgekeerde volgorde te doen. De wandeling is dan een stuk zwaarder omdat je veel meer moet klimmen.
We hebben in totaal 7½ uur over de wandeling gedaan. Bij het eindpunt werden we weer opgehaald met de bus. Erg moe maar voldaan gevoel. Bovendien een hele overwinning na alle medische toestanden van afgelopen jaar dat ik dit heb kunnen volbrengen.
Mount Ruapehu en Mount Ngauruhoe
Mount RuapehuBoven Mount Ruapehu, een actieve vulkaan met drie toppen. Met 2797 meter is het de hoogste vulkaan van Nieuw-Zeeland. De foto is gemaakt vanuit het dorpje National Park. Deze vulkaan ligt veel dichter bij dit dorp dan de vulkanen in het gebied waar we eerder die dag hadden gewandeld. Dat neemt niet weg dat de top van de Ngauruhoe vanuit het dorp goed te zien was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten