Hoewel er voor deze dag koud en guur weer met een orkaanachtige wind was voorspeld, was het een stralende dag in Wellington. Mensen zaten in parken en op terrassen. Op de foto de kleine Whairepo Lagoon in de buurt van Civic Square.
Op de foto boven een Norfolk Pine Tree, of in het Nederlands een kamerden. Deze bomen kwamen oorspronkelijk alleen voor op het bij Australië horende Norfolk Island. Dit eiland ligt ongeveer 750 km ten noorden van het meest noordelijke puntje van Nieuw-Zeeland. Ze zijn ook in veel andere landen aangeplant, maar ze zijn niet winterhard. Ze kunnen uitgroeien tot grote bomen. In koudere landen worden ze als kamerplant gehouden, je kunt ze dan klein houden.
Te Papa Tongarewa museum
Het nationale museum van Nieuw-Zeeland, waarvan de naam zoveel betekent als de plek van de schatten van het land, werd geopend in 1998. Het gebouw staat aan het water en is één van de grootste nationale musea ter wereld. Er is plek voor de verschillende culturen van het land, kunst, geologie en flora en fauna. Daarnaast zijn er wisselende tentoonstellingen.
Haast arend en moa
Haast arendWe hebben als eerste de natuurhistorische afdeling bezocht. Hier werd een moa tentoongesteld en in de lucht hing een Haasts arend. De moa was een grote loopvogel waarvan meerdere soorten bestonden in Nieuw-Zeeland. Ze zijn uitgeroeid door de Maori, ver voor de Europeanen voet aan land zetten in Nieuw-Zeeland. De Haasts arend was een zeer grote roofvogel die joeg op moa's en mogelijk ook op mensen. De Haasts arend is vrij snel na de komst van de Maori uitgestorven, waarschijnlijk rond 1400. De moa heeft het nog wat langer volgehouden, maar aan het eind van de veertiende eeuw was het voor de moa's ook einde verhaal.
Op het scherm zag je een film van de Nieuw-Zeelandse natuur. Legde je je handen op het bord voor het scherm dan verschenen er ook allerlei dieren in de film.
Er stonden ook een aantal opgezette exemplaren van kiwi's. Het zijn de vijf soorten kiwi's die momenteel nog voorkomen in Nieuw-Zeeland.
Er was een mooie film over de Taupo vulkaan in het centrale deel van het Noordereiland. Tijdens de film zie je hoe het eiland tijdens een vulkaanuitbarsting bijna 23.000 jaar geleden zijn huidige vorm kreeg en dat de caldera ontstond waarin later Lake Taupo zou ontstaan.
De laatste uitbarsting van deze supervulkaan dateert van 181 n. Chr. Het is tevens de meest recente uitbarsting van een supervulkaan op aarde.
Alice in Wonderland tentoonstelling
Na het natuurhistorisch geweld was de Alice in Wonderland tentoonstelling van een totaal andere orde. Het museum is gratis toegankelijk, maar voor deze tijdelijke tentoonstelling moest je wel entree betalen. In de tentoonstelling worden prenten, films en tv-programma's getoond die zijn gemaakt over het verhaal van Lewis Caroll. Hierboven een paar storyboard schetsen.
Er waren ook veel filmbeelden te zien en een door Walt Disney gesigneerde tekening die gemaakt is door iemand uit zijn studio's.
Alice gets in Dutch is een korte animatiefilm uit 1924.
Bij binnenkomst kreeg je een Lost Map of Wonderland. Hiermee kon je op een aantal plaatsen extra content ontsluiten. Zoals de wand waarop ja als kaart langs kwam lopen. Hieronder Arjan in de film.
Mad Hatter's Teaparty
Aan het eind van de tentoonstelling wordt je uitgenodigd om aan te zitten bij Mad Hatter's Teaparty. Het is een variant op de attractie met deze naam in de Disney parken. In dit geval neem je plaats aan een gedekte tafel en ben je getuige van filmprojecties op de tafel en op de wanden van de kamer waar je zit. Het zag er werkelijk prachtig uit. Op de foto boven is te zien dat de tafel vol staat met wit porselein. Een moment later lijkt het alsof er motiefjes in het porselein zijn gedrukt.
Hieronder is te zien hoe de wanden ook steeds van kleur en afbeelding verschoten. Het is bijzonder om daar zelf midden tussen te zitten.
Hieronder het plein voor het museum.
Hieronder de verbinding van het museumplein met het centrale Civic Square.
Civic Square
Dit plein is rond 1990 aangelegd en speelt een centrale rol in het culturele leven van Wellington. Vroeger was hier een drukke verkeersader. Bovenop het gebouw van de City Gallery Wellington, de vroegere Public Library, staat een kunstwerk van een hand met een gezicht. Het werk genaamd Quasi is een 'gedeeltelijk zelfportret' van de Nieuw-Zeelandse kunstenaar Ronnie van Hout.
Eerder was het te bewonderen in Christchurch waar kunstcritici pleitten voor het verwijderen van dit griezelige beeld uit hun stad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten